African Journals Online
Acta Academica

Vol 34, Issue 1, April 2002

'Nature', 'law', 'humanity' - the rise of Positivism, with reference to Quesnay, Turgot and Comte
Venter, J.J.

Abstract: The positivist expansion of the metaphorical conception of (natural) law over all aspects of human life (ending in technicism) dialectically denies the supposedly autonomous rational control of humankind (modernity, Kant, Marx). The two meanings of natural law - the moral and the physical - were unified by the physiocrat Quesnay in a single formula stressing both the advantage of humankind and humanity's dependence upon the subhuman environment. Another physiocrat, Turgot, understood human history in terms of inevitable laws of progress, and stressed the fundamental role of natural necessity in human social formations. Auguste Comte, attempting, like Quesnay, to unify the moral and the physical, completed the natural science approach to human life, which forced him to find a natural divinity in Humanity in order to give meaning to human life, but the course towards naturalism had already been set.

`Natuur', `wet', `mensheid' — die opkoms van die Positiwisme met verwysing na Quesnay, Turgot en Comte
Die positiwistiese uitbreiding van die metaforiese konsepsie van 'n (natuur)wet wat alle aspekte van die menslike lewe beheers, ontken dialekties die veronderstelde outonome rasionele beheersing van die natuur deur die mens (moderniteit, Kant, Marx). Die twee natuurwetopvattings — naamlik as 'n morele en as 'n fisiese wet — is deur die fisiokraat Quesnay tot een formule verenig, waarin sowel die voordeel van ons mensheid as ons afhanklikheid van die benede-menslike omgewing beklemtoon is. 'n Ander fisiokraat, Tur got, het die menslike geskiedenis verklaar in terme van die onvermydelike wette van vooruitgang, en het die fundamentele rol van natuurnoodwendigheid in menslike samelewingsvorming beklemtoon. Auguste Comte het soos Quesnay gepoog om die morele met die fisiese dimensie te verenig, en so die natuurwetenskaplike benadering tot die menslike lewe afgerond, waardeur hy gedwing is om, ter wille van singewing aan die menslike lewe, 'n natuurlike godheid, die Mensheid, te poneer. Die beweging na naturalisme was egter teen hierdie tyd reeds gevestig.

From politics to passion : recent developments in German-language literature
Knobloch, H.-J.

Abstract: Die Duitse literatuur van die jare negentig van die twintigste eeu het in die teken van die politiek gestaan. Die rede daarvoor was die Duitse hereniging, wat nie slegs 'n terugblik op die verdwene Duitse Demokratiese Republiek tot gevolg gehad het nie, maar ook 'n herevaluering van die Duitse verlede, veral van die Nasionaalsosialisme. Daarbenewens het die feit dat 'n magtige Duitse staat weer in die middel van Europa tot stand gekom het, tot heftige debatte in die buurlande gelei, veral in Oostenryk en Switserland, hoofsaaklik ten opsigte van hulle standpuntinnames teenoor die voormalige Nazi-Duitsland. Hierdie openbare diskussie het ook in die literatuur neerslag gevind. Sedert die begin van die nuwe millennium kan 'n ommekeer waargeneem word: dit lyk asof die meeste outeurs hulle belangstelling in politiek en geskiedenis verloor het en na een van die oudste temas in die literatuur terugkeer: die liefde.

Die deutsche Literatur der neunziger Jahre stand im Zeichen der Politik. Der Grund dafür war die deutsche Wiedervereinigung, die nicht nur einen Rückblick auf die verschwundene Deutsche Demokratische Republik nahelegte, sondern auch eine neuerliche Auseinandersetzung mit der gesamtdeutschen Vergangenheit, insbesondere dem Nationalsozialismus. Das Wiedererstehen eines mächtigen deutschen Staates im Herzen Europas führte überdies in einigen Nachbarländern, vor allem in Österreich und der Schweiz, zu einer heftigen Debatte über die eigene Position, die diese Staaten gegenüber Nazi-Deutschland eingenommen hatten, und diese Debatte schlug sich natürlich auch in der Literatur nieder. Doch mit dem Beginn des neuen Millenniums ist eine Wende zu beobachten: Die meisten Autoren scheinen das Interesse an Politik und Geschichte verloren zu haben und kehren zu einem der ältesten Themen in der Literatur überhaupt zurück: zur Liebe.

Social justice and geography : towards a South African geographical research agenda
Visser, G.

Abstract: Drawing on arguments seeking a grounded development of the concept of social justice, this article investigates the potential bearing of the concept on South African geographical research. It is argued that it is philosophically desirable to conduct empirical research focused on the interpretations which agents give to the concept of social justice. It is then suggested that a re-thinking of the debates on normative social justice in the light of arguments for contextual interpretations of this concept provide a framework for a discourse of social justice within South African geographical studies. In particular, three avenues of enquiry are suggested. First, that South African geographers aim at uncovering what the concept of social justice represents with reference to multiple variables and institutions within various spatio-temporal settings. Secondly, that these empirical descriptions of social justice can be compared with various debates on social justice currently found in the social sciences. Finally, that geographical theorisation of the concept of social justice be developed with reference to empirical illustrations of the meaning of the concept.

Maatskaplike geregtigheid en geografie : na 'n Suid-Afrikaanse geografiese navorsingsagenda
Die artikel ondersoek die relevansie van argumente wat die ontwikkeling van die maatskaplike geregtigheidskonsep empiries wil begrond vir geografiese navorsing in Suid-Afrika. Daar word geredeneer dat dit uit 'n filosofiese hoek wenslik is om empiriese navorsing te fokus op agente se interpretasies van die maatskaplike geregtigheidskonsep. Daarna word aangedui dat argumente ten gunste van kontekstuele interpretasies van die onderhawige konsep 'n raamwerk bied waarbinne die diskoers hieroor deur Suid-Afrikaanse geograwe gevoer kan word. Veral drie moontlik relevante navorsingsrigtings word op grond hiervan aangestip. Eerstens, dat gestreef word om bloot te lê wat die opvattings oor maatskaplike geregtigheid is met betrekking tot 'n verskeidenheid veranderlikes en instellings en binne verskillende tyd-ruimtelike kontekste. Tweedens, dat sodanige empiriese beskrywings van maatskaplike geregtigheidsopvattings vergelyk word met verskeie huidige debatte rondom hierdie aangeleentheid in die sosiale wetenskappe. Laastens, dat teoretisering van die konsep binne geografiese geledere geskied aan die hand van empiriese illustrasies van betekenistoekenning daaraan.

Suid-Afrika en die beslegting van gewapende konflik in Afrika sedert 1994
Esterhuyse, A.

Abstract: Die verstaan van die anatomie van konflik is essensieël vir enige poging om gewapende konflik suksesvol te beeïndig. Dit impliseer dat Suid-Afrika kennis moet neem van die oorsake, verloop en wyses van beëindiging van konflikte, alvorens betekenisvol betrokke geraak kan word in die oplossing van konflikte in Afrika. Die grondslag van Suid-Afrika se betrokkenheid by konflikoplossing is sy buitelandse- en binnelandse beleide, asook die strewe om Suid-Afrika se betrokkenheid by konflikoplossing in Afrika te versoen met die strewes van streeks- en internasionale organisasies in hierdie verband. Tot op hede is Suid-Afrika se betrokkenheid gekenmerk deur neutraliteit en 'n klem op diplomatieke oplossings, asook deur oud-president Mandela se verpersoonliking van sodanige diplomatieke strewes en 'n vermyding van hoërisiko-vredesoperasies.

South Africa and the resolution of armed conflict in Africa since 1994
An understanding of the anatomy of conflict is essential to any effort to resolve armed conflict. This implies that South Africa should take cognisance of the causes of conflict, its progression and the ways in which it can be ended, before the country can be meaningfully involved in conflict resolution in Africa. Her foreign and domestic policies and her intention to keep South African involvement within the framework of regional and international organisations underpin her involvement. Thus far, South African involvement has been characterised by neutrality, an emphasis on diplomatic solutions, ex-president Mandela's personification thereof and the avoidance of high-risk peace keeping operations.

The wide-ranging influence of the 1928 decree of the Communist International
Roth, M.

Abstract: This article deals with the impact of a decree passed by the Communist International in Moscow in 1928. It shows how it influenced not only the most important communist party outside the Soviet Union at that time, namely the German Communist Party, but also the smallest, the Communist Party of South Africa (CPSA), both of which were hampered by the rigid doctrinaire beliefs forced upon them by Stalin via the Comintern. The paper argues that the CPSA would have been more successful if it had listened to the views of some black party members. This might have shortened its long period in the political wilderness.

Die uitgebreide invloed van die 1928 dekreet van die Kommunistiese Internasionale
Hierdie artikel behandel die inpak van 'n dekreet deur die Kommunistiese Internasionale (Komintern) in Moskou gedurende 1928. Dit bespreek die invloed op die belangrikste kommunistiese party van daardie tyd buite die Soviet Unie, naamlik die Duitse Kommunistiese Party, maar ook die kleinste, die Kommunistiese Party van Suid-Afrika (KPSA). Beide is gekortwiek deur die rigiede doktrinêre idees wat via die Komintern deur Stalin op hulle afgeforseer is. Daar word geargumenteer dat die KPSA meer suksesvol sou gewees het indien hulle na die menings van sommige van die swart partylede sou geluister het. Dit kon die tydperk wat die KPSA in die politieke wildernis deurgebring het, aansienlik verkort het.

Non-governmental organisations and sustainable rural development in Lesotho
Mashinini, I.V.De Villiers, G. du T.

Abstract: Non-governmental organisations are increasingly considered a viable source of development assistance for the promotion of sustainable development. This article analyses the contribution of non-governmental organisations to sustainable rural development, with special emphasis on agriculture, in Lesotho. The findings are that they have made a significant contribution, but that their efforts were not sustainable, due to the fact that the communities were not willing to forego their old lifestyles and accept the sacrifices needed to achieve the advances introduced by sustainable rural development. Communities need to embrace the challenges and changes aimed at improving their lifestyles.

Nie-regeringsorganisasies en volhoubare landelike ontwikkeling in Lesotho
Nie-regeringsorganisasies word tans toenemend beskou as 'n moontlike bron van ontwikkelingshulp met die oog op die bevordering van volhoubare ontwikkeling. Hierdie artikel ontleed die bydrae van nie-regeringsorganisasies tot die bevordering van volhoubare landelike ontwikkeling, met spesiale klem op landbouontwikkeling in Lesotho. Die bevindinge is dat hulle 'n groot bydrae gelewer het, maar dat die pogings nie volhoubaar was nie, omdat die gemeenskappe nie bereid was om hulle ou lewenswyses te laat vaar en opofferings te maak ten gunste van veranderings wat deur volhoubare landelike ontwikkeling teweeggebring is nie. Dis nodig dat gemeenskappe die uitdagings en veranderinge aanvaar wat nodig is om hul lewensbestaan te verbeter.

Huwelikstevredenheid en vryetydsbesteding
Viljoen, H.C.Greeff, A.P.

Abstract: Die doel van hierdie ondersoek was om vryetydaktiwiteitspatrone te bepaal, asook hoe dit met huwelikstevredenheid en vryetydsbesteding verband hou. 'n Biografiese vraelys, 'n vryetydaktiwiteitsvraelys en twee subskale van die Enriching and Nurturing Relationship Issues, Communication and Happiness-skaal (ENRICH) is afsonderlik deur 35 egpare, elk met adolessente kinders, voltooi. Resultate dui daarop dat daar by mans én vroue 'n beduidend positiewe verband tussen huwelikstevredenheid en tevredenheid met vryetydsbesteding bestaan. Positiewe korrelasies is ook gevind tussen huwelikstevredenheid en tevredenheid met vryetydsbesteding by die gesamentlike asook die individueel-en-gesamentlike vryetydaktiwiteitspatrone. Die resultate het belangrike implikasies vir huweliksvoorbereiding, huweliksverryking en huweliksterapie.

Marital satisfaction and pastimes
The aim of this study was to investigate patterns in leisure activities and their relation to marital satisfaction. A biographical questionnaire, a leisure activity questionnaire and two sub-scales of the Enriching and Nurturing Relationship Issues, Communication and Happiness (ENRICH) scale were completed independently by 35 married couples with adolescent children. The results indicated a significant positive relationship between marital satisfaction and contentment with the use of leisure time in both joint and individual-and-joint leisure activities. These results have important implications for premarital guidance, the enrichment of married life and marriage counselling.

Implementing inclusive education in South Africa: teachers' attitudes and experiences
Swart, R.E.Engelbrecht, P.Eloff, I.Pettipher, O.R.

Abstract: The central argument is that the creation of inclusive schools will require more than merely the implementation of new policies. Practising teachers are the key to the successful implementation of an inclusive system and they will need time, ongoing support and in-service training. Real change therefore requires a long-term commitment to professional development. This article presents a comparative analysis of the findings of three independent studies aimed at identifying and describing teachers' attitudes to and experiences in implementing inclusive education in South Africa. The main themes identified in all three studies include inadequate knowledge, skills and training for the implementation of inclusive education; lack of educational and teacher support; insufficient facilities and resources, and the potential effects of inclusive education on learners.

Die implementering van insluitende onderwys in Suid-Afrika : onderwysers se houdings daarteenoor en ervaring daarvan
Die sentrale argument is dat die ontwikkeling van insluitende skole omvattende verandering vereis wat meer behels as die blote implementering van die nuwe onder-wysbeleid. Onderwysers speel 'n beslissende rol in die suksesvolle implementering van 'n insluitende onderwyssisteem, mits voldoende tyd, ondersteuning en indiensopleiding aan hulle beskikbaar is. Daadwerklike verandering vereis dus langtermyn professionele ontwikkeling van onderwysers. Hierdie artikel vergelyk die bevindinge van drie onafhanklike voorstudies wat fokus op die identifisering en beskrywing van onderwysers se houdings teenoor die nuwe stelsel en hulle ervarings van die implementering van insluitende onderwys in Suid-Afrika. Die hooftemas van hierdie studies sluit in: ontoereikende kennis aangaande die nuwe stelsel; vaardighede en opleiding benodig om insluiting te implementeer; ontoereikende steun aan onderwysers in hierdie verband; onvoldoende fasiliteite en bronne om die nuwe stelsel te implementeer; en die potensiële invloed van insluiting op die leerders.

Die dissiplinêre samestelling en geledinge van leerinhoude in menslike bewegingskunde
Coetzee, N.

Abstract: Dekades lank is oor die plek van menslike bewegingskunde (vroeër liggaamlike opvoedkunde) aan universiteite gedebatteer. Tans word verskeie aanpassings gemaak ten opsigte van die leerinhoude, die name van departemente en hul plasings in verskeie fakulteite. 'n Kritiese ontleding word in hierdie artikel gedoen om vas te stel welke komponent(e) van die leerinhoude as 'n konstante oor die jare waargeneem kan word. Daarna word na die internasionale opset gekyk, gevolg deur 'n sterker fokus op die RSA, om te bepaal wat die huidige stand van sake is ten opsigte van die leerinhoude van menslike bewegingskunde en die plek van die dissipline in die kontemporêre universitêre konteks. Daar word afgesluit met 'n moontlike riglyn vir die toekomstige posisionering van menslike bewegingskunde aan universiteite.

Defining the discipline and articulating the learning content of human movement studies
For decades the teaching of human movement studies (previously physical education) at universities has been the subject of debate. Various adjustments are currently being made in respect of subject content, names of departments, and their allocation to certain faculties. In this study, a critical analysis was performed in order to determine which component(s) of the subject content have remained constant over the years. Next, the international situation was considered, followed by a sharper focus on the RSA, to determine the current state of affairs regarding the subject content of human movement studies and its place in the contemporary university context. In conclusion a possible guideline for the future positioning of human movement studies at universities is provided.